Hiç uzatmadan.
Evet dönebilir…
Hatta dönüyor sanki.
Şimdi birileri bize.
“Daha adayı bile konuşmamışlar” diyebilir.
Söyleyeyim.
Gazeteciyiz.
Herkesle görüşüyoruz.
“O olmazsa o olur mu?” diye sorup.
Çıkarımda bulunuyoruz…
Kulislere dikiyoruz kulağımızı…
Kılıçdaroğlu’nun reddetmediği adaylık isteğine…
İyi Partililer diyor ki:
“Masadan bir kişi bile karşı çıksa… Kılıçdaroğlu aday olamaz”
"Biz karşı çıkarız" demiyorlar.
Dahası.
Demeyecekler.
Masada Kılıçdaroğlu üzerinde mutabakat olmayacağından eminler sanki.
Peki Akşener aday olur mu?
Bu kadar laftan…
“Ben aday değilim” dedikten sonra.
Yine de olmaz demeyip.
Hatta ileri götürüyorlar.
Olabilir.
Peki nasıl?
Ortak aday bulunamayıp.
Akşener’in adaylığı üzerinde beş lider uzlaşıp.
Akşener’e giderlerse.
Akşener bundan kaçamaz…
Önce yetkili organlarına getirir.
“Sonra kabul eder” diyorlar…
Güçlü bir ihtimal mi?
Değil.
Ama ihtimal.
Yani.
Akşener’in adaylığı öyle gündemden düşmüş filan değil.
Ama daha güçlü bir ihtimal var.
O da çoklu aday…
Kulisleri kurcalamaya devam…
Diyelim ki Kılıçdaroğlu altılı masaya geldi.
“Adaylığımı açıklama kararı aldım” dedi.
Ortak irade çıkar mı?
Zor görünüyor…
Üstelik “hayır” demesi muhtemel parti İyi Parti değil.
Diğerleri.
SP mi?
Şaşıracaksınız belki.
O da değil.
Diğerleri…
Ötekiler...
Peki Kılıçdaroğlu diretirse.
“Partim istediği için adayım” derse.
Masa dağılmasa da.
Tadı kaçar.
İş çoklu adaya gider.
Mecburen gider.
Üstelik buna yol açan Akşener’in değil.
Başkalarının reddiyesi olur.
Devam edelim.
Diyoruz ki.
Mesela İmamoğlu.
Mesela Yavaş.
İkisinden biri ya da ikisi adaylığını ilan etti.
Ya da aday gösterildi.
Ne olur?
İyi Parti “CHP’nin kurumsal kimliğinin göstermediği adayı tanımayız” diyor.
Ama.
İşte o ama önemli.
Seçim ikinci tura kalırsa.
Seçmen otomatik davranış gösterebilir.
İyi Parti'nin beklentisi.
Kılıçdaroğlu'nun her iki başkanı karşısına alıp.
"Aday olmayacağınızı kamuoyuna açıklayın" demesi.
Kılıçdaroğlu yapar mı bunu?
Sanmıyorlar..
Peki.
“Bu adaylık mevzu 3 Temmuz buluşmasında gündeme gelir mi?”
Söyleyelim.
Kesinlikle hayır...
Önce seçim takvimi ilan edilmeli.
Sonra da liderler önce bire bir görüşüp.
İş nereye gidiyor oraya bakmalı.
En son merci altılı masa.
İşin özeti.
Daha adaylık işine çok var…
Peki.
Bambaşka bir mevzu.
Bir tespit…
“Akşener son zamanlarda Ak Parti’ye yönelik daha dikkatli konuşuyor sanki”
Karşımdaki muhatap beni dinliyor.
Ben de anlatıyorum.
“Erdoğan ile parlamenter sistem üzerinde uzlaşabiliriz diyor. AKP demiyor, Ak Parti diyor”
Gülümseyerek dinliyor muhatabım.
Sonra konuşmaya başlıyor.
“İktidara gelirsek” diyor…
“Kesinlikle devri sabık oluşturmayız”
Erdoğan ve Akşener’in geçmişteki hukuklarına işaret ediyor.
Ak Parti ile kendi tabanlarının ortaklığından söz ediyor…
Yani.
İyi Parti kabuk değiştirirken.
Kendisini CHP’nin ekseninden farklı yere konumluyor.
Diğerleri ne yapıyor?
SP’li bir yetkili “Kılıçdaroğlu’nun adaylığına karşı çıkmayabiliriz” diyor.
Önemli bence.
Asıl itiraz DEVA ve Gelecek’ten gelir diye bekleniyor.
DEVA Partisi’nde bir dedikodu.
“Babacan aday olacakmış, hatta Kılıçdaroğlu önerecekmiş”
Kulaktan kulağa yayılan.
Yayıldıkça evrilen bir şey mi?
Bilinmez.
Ama duydum.
Deniyor.
Bütün bunları dinleyip vardığımız sonuç.
Altılı masanın dört bir yanından aynı ses.
“Ortak adayı bulmalıyız”
Ama başka bir ses daha…
“Sanki bulamayacağız”
Yani.
Görünen köy durumu da var.
O da.
Gültekin Uysal müstesna belki ama.
Masanın etrafında.
Kenarında berisinde.
Adaylık bekleyen çok…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder